Από Το φετινό scudetto, το 19ο συνολικά, είναι από τα πιο όμορφα στην ιστορία των Ροσονέρι. Δεν θα μπορούσε να συμβαίνει διαφορετικά, άλλωστε, από τη στιγμή που είναι το πρώτο έπειτα από αναμονή 11 χρόνων. Είναι το πρώτο μιας νέας εποχής στην οποία μπαίνουν οι Μιλανέζοι, έχοντας διάφορους πρωταγωνιστές. Με το σύνολο φυσικά, την ομάδα, πάνω απ’ όλα. Μια δουλειά, αυτή στο αγωνιστικό κομμάτι, που πιστώνεται στον προπονητή. Πιστώνεται σε έναν άνθρωπο, ο οποίος μέχρι τώρα έπαιρνε μόνο πόνο από το ποδόσφαιρο. Είχε να θυμάται τραγωδίες ως τις πιο βασικές στιγμές της πορείας του στο ποδόσφαιρο. Τόσο ως προπονητής, όσο και ως ποδοσφαιριστής.
Ο Πιόλι, οπαδός της Ιντερ πιτσιρικάς και ταυτισμένος με τη Μίλαν πλέον, υπήρξε ποδοσφαιριστής της Γιουβέντους. Το 1984, όταν ήταν 19 ετών, είχε υπογράψει στους Μπιανκονέρι, στους οποίους παρέμεινε ως το 1987. Σε αυτά τα τρία χρόνια έκανε 36 συμμετοχές και πανηγύρισε τίτλους. Είτε εντός είτε εκτός Ιταλίας. Δεν του έμεινε αυτό, όμως, από την τριετία του στο Τορίνο αλλά η 29η Μαΐου 1985. Την ημέρα του τελικού με τη Λίβερπουλ στο Χέιζελ, ο Πιόλι ήταν εκεί. Τραυματίας, εκτός αποστολής, αλλά εκεί, να βλέπει από κοντά την τραγωδία με απολογισμό 39 νεκρούς. Κάτι που, όπως είναι λογικό και είπε και ο ίδιος, δεν ξέχασε και δεν θα ξεχάσει ποτέ.
Παραλίγο να πεθάνει…
Κάποια χρόνια μετά, το 1994, ήταν η σειρά του να έρθει… τετ α τετ με τον θάνατο. Σε ένα παιχνίδι της Φιορεντίνα, στην οποία αγωνιζόταν, με τη Μπάρι, είχε μια τρομακτική σύγκρουση με τον Ιγκόρ Πρότι. Αποτέλεσμα; Η καρδιά του Ιταλού αμυντικού σταμάτησε να χτυπάει. Αμέσως, φυσικά, επικράτησε πανικός και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο χωρίς να έχει τις αισθήσεις του. Οταν τις ανέκτησε, ήταν στον τομογράφο και… φώναζε για να τον αφήσουν να επιστρέψει σπίτι του.
Αυτός ήταν ο πιο σοβαρός «τραυματισμός» του ως ποδοσφαιριστής, αλλά υπήρξαν κι άλλοι. Ο Πιόλι δεν έκανε τρομερή καριέρα ως παίκτης, ενδεχομένως επειδή δεν ήταν και τόσο καλός. Σίγουρα, όμως, έπαιξε ρόλο και το γεγονός ότι έσπασε… τέσσερις φορές το πόδι του! Ακόμη και μία φορά να συμβεί αυτό σε έναν ποδοσφαιριστή, το χαρακτηρίζεις ατυχία. Οι τέσσερις πώς μπορούν να χαρακτηριστούν;
Το δράμα με Αστόρι…
Ολη αυτή η «κατάρα», όμως, συνεχίστηκε και όταν έγινε προπονητής. Και δεν εννοούμε το γεγονός ότι είχε την… ατυχία να συνεργαστεί και με «τρελούς», όπως ο Μαουρίτσιο Τζαμπαρίνι. Εννοούμε αυτό που έγινε τα ξημερώματα της 4ης Μαρτίου 2018. Τον θάνατο του Ντάβιντε Αστόρι, αρχηγού της Φιορεντίνα, στον ύπνο του. Προπονητής των Βιόλα ήταν ο Πιόλι, ο οποίος δεν μπορούσε να φανταστεί ότι έπρεπε να ζήσει και κάτι τέτοιο. Μέχρι που, τελικά, η μοίρα αποφάσισε να σταθεί και λίγο καλή μαζί του. Αποφάσισε να του χαρίσει και το συναίσθημα της απόλυτης ευτυχίας, της δικαίωσης. Και μαζί του, χάρηκαν και όσοι ήταν δίπλα του σε όλες τις τραγικές στιγμές που έχει ζήσει στο ποδόσφαιρο…
Σχόλια