Αντώνης Τσακαλέας

Να αποκλείσει την Μπενφίκα; Μια στις πέντε… Ε, ας είναι την Τρίτη!

0

Αντικειμενικά, ρεαλιστικά, καθαρά ποδοσφαιρικά, αν παίξει ο ΠΑΟΚ με την Μπενφίκα πέντε φορές, άντε να κερδίσει ο ΠΑΟΚ ένα από τα πέντε ματς. Μπορεί αυτό το ματς να είναι της Τρίτης; Δύσκολο; Ναι. Ακατόρθωτο; Όχι.

Ο ΠΑΟΚ έχει απέναντί του μια ομάδα η οποία πηγαίνει στην Τούμπα για να «αποφύγει την στραβή». Για τον ΠΑΟΚ, η πρόκριση είναι στόχος. Για την Μπενφίκα είναι αυτοσκοπός. Έδωσε +60 εκατομμύρια Ευρώ για να πάει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και να πάρει το πρωτάθλημα στην χώρα της ώστε να μη ξαναπεράσει αυτή τη διαδικασία.

Και η αλήθεια είναι πως και με το… περσινό ρόστερ (έκφραση που μας έμεινε από τον τελικό κυπέλλου) πάλι φαβορί θα ήταν. Στο Repress αναλύσαμε την Μπενφίκα. Επιθετικά, η Μπενφίκα είναι ομάδα που παίζει σε πρώτο χρόνο, με «φορτωμένο» άξονα, με δυο επιθετικούς, με ακραίους και μέσους που πατάνε περιοχή, με, με, με. Δεν είναι η «ωχ αμάν» ομάδα. Είναι η ομάδα που πρέπει να αποκλείσεις για να… γίνεις αποδεκτός στο Τσάμπιονς Λιγκ… Είναι ομάδα που θέλει εκείνη να δίνει τον ρυθμό στα παιχνίδια. Θέλει να έχει τη μπάλα και όποτε κρίνει ότι πρέπει να τρέξει, να το κάνει, όποτε κρίνει ότι πρέπει να χαλαρώσει, να το κάνει.

Όσοι παρακολουθήσατε την αναμέτρηση της Λίβερπουλ με τη Λιντς, θα θαυμάσατε τον ρυθμό του παιχνιδιού. Και τα βλέμματα έπεσαν στη Λιντς, που επέστρεψε μετά από 16χρόνια στην Πρέμιερ Λιγκ. Η Λιντς έτρεξε. Έτρεξε πολύ. Αλλά στο ποδόσφαιρο υπάρχουν δυο ειδών τρεξίματα. Το τρέξιμο για να πάρεις τη μπάλα είναι πολύ πιο κουραστικό από το τρέξιμο με τη μπάλα στα πόδια.

Η Λιντς δεν έτρεξε απλά. Η Λιντς τελείωσε το ματς, μέσα στο Ανφιλντ, με μεγαλύτερο ποσοστό κατοχής από τη Λίβερπουλ. Οριακό, στο 52%, αλλά μεγαλύτερο. Γιατί το αναφέρω αυτό;

Διότι ο ΠΑΟΚ στο ματς με την Μπενφίκα θα πρέπει να τρέξει. Να τρέξει πολύ. Και αν είναι μια φορά δύσκολο να τρέξει στους ρυθμούς της Μπενφίκα, είναι δυσκολότερο για τον ΠΑΟΚ καταφέροντας να κρατήσει τη μπάλα στην κατοχή του. Μπορεί ο ΠΑΟΚ να κάνει ένα παιχνίδι με ισορροπημένη κατοχή μπάλας;

Ο ΠΑΟΚ δεν… ζει και αναπνέει για το ματς με την Μπενφίκα όπως έκανε όταν την υποδέχθηκε το 2018, έχοντας στα χέρια του το 1-1 στη Λισαβόνα. Είναι εντελώς άλλο παιχνίδι. Και μόνο να σκεφτείς πως τότε, όταν η Μπενφίκα έκανε το 1-2 ο ΠΑΟΚ με 2-2 έμενε εκτός, ενώ τώρα με 2-2 πάει παράταση. Λεπτομέρεια; Παίζει ρόλο.

Ο ΠΑΟΚ ξέρει πως είναι αουτσάιντερ, αλλά στην Ευρώπη έχει πετύχει αρκετά πράγματα έχοντας αυτό το ρόλο. Ο ΠΑΟΚ θα παίξει τη ζαριά του για να συνεχίσει να ελπίζει πως θα κουνήσει σεντόνι. Και είμαι 101% σίγουρος πως αν όλα πάνε κατ’ ευχή για τον ΠΑΟΚ, τα παιχνίδια με την Κράσνονταρ θα είναι πολύ πιο δύσκολα από αυτά με την Μπενφίκα και την Κράσνονταρ. Όχι λόγο ποιότητας της Ρωσικής ομάδας. Ούτε διότι θα είναι δυο ματς και όχι ένα.

(Μεταξύ μας, η Κράσνονταρ ΠΑΟΚ θα υποστηρίζει… )

Ο ΠΑΟΚ καλείται να κάνει τη μεγάλη υπέρβαση αλλά να μην αδειάσει. Μπορεί να φανεί αδόκιμο αλλά το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι αυτό που είχε πάθει η εθνική μπάσκετ το 2006 με τη νίκη στον ημιτελικό επί των ΗΠΑ και τον τελικό με την Ισπανία. Και τώρα κάτι για τον Άκπομ. Κάτι από Ραζβάν Λουτσέσκου.

Το 2018, λίγο μετά τα παιχνίδια με Ολυμπιακό και ΑΕΚ, που το έναν δεν ξεκίνησε και το άλλο δεν τελείωσε, η πρώτη συνέντευξη που είχε δώσει ήταν στο «Έθνος». Και μια από τις ατάκες που έχω κρατήσει αφορούσε ερώτηση για το πως αισθανόταν μετά από όσα είχαν γίνει.

«Στο τέλος της ημέρας, ο,τι και αν έχει συμβεί, πρέπει να προετοιμάζεσαι για την επόμενη. Δεν πρέπει ποτέ να σταθείς σε μια μέρα. Είτε έχεις πετύχει κάτι πολύ μεγάλο, είτε έχεις δεχθεί τη πιο μεγάλη απογοήτευση. Πάντα υπάρχει επόμενη μέρα».

Αυτό οφείλει να κάνει ο Ακπομ μετά το παιχνίδι με την ΑΕΛ και τη χαμένη ευκαιρία που όλοι συζητάμε, αυτό πρέπει να κάνει και ο ΠΑΟΚ, ειδικά αν τα καταφέρει απέναντι στην Μπενφίκα.

Αντώνης Τσακαλέας
Μπορεί το ποδόσφαιρο να παίζεται με τα πόδια αλλά για τον εθισμό μου σε αυτό, ευθύνονται δυο χέρια. Το ένα ήταν το χέρι του πατέρα μου, που με πρωτοπήγε στο γήπεδο, και το άλλο ήταν το χέρι του Θεού. Είμαι περήφανος για ένα και μόνο πράγμα. Είμαι αυτό που ήθελα να γίνω όταν μεγαλώσω.

Σχόλια

Leave a reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Παρόμοια

Περισσότερα Αντώνης Τσακαλέας