Από Μετά το περσινό, παρολίγον… κάζο, ο ΟΦΗ και οι άνθρωποι που βρίσκονται πίσω από αυτόν, φαίνεται πως έπαθαν και έμαθαν, με τις επιλογές σε όλους τους τομείς να έχουν κριτήρια ευρωπαϊκών επιπέδων. Το σημαντικότερο στοιχείο σε όλο αυτό το εγχείρημα; Οι ασπρόμαυροι, σε όποια έδρα κι αν βρεθούν, θα βγουν στον αγωνιστικό χώρο για να παίξουν ποδόσφαιρο.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει το περσινό μπαράζ με τον Πλατανιά, όπου ο κόσμος του ΟΦΗ πήγε από τον παράδεισο στην κόλαση και πάλι πίσω; Ήταν ο Αντίλ Ναμπί αυτός που έπαιρνε λίγα μέτρα φόρα για να εκτελέσει την τελευταία φάση της σεζόν. Πριν από αυτή, ο ΟΦΗ βρισκόταν και με τα δύο πόδια στην δεύτερη κατηγορία. Ο Άγγλος βρήκε δίχτυα και λύτρωσε άπαντες στο στρατόπεδο των Κρητικών. Ένα γκολ – χρυσάφι, καθώς εάν δεν είχε επιτευχθεί, αυτή τη στιγμή θα μιλούσαμε για εξωαγωνιστικούς λόγους και δεν θα αναλύαμε το αγωνιστικό πλάνο του ΟΦΗ.
Φτάνουμε στο σήμερα. Οι Κρητικοί έζησαν το πρώτο τους καλοκαίρι με σοβαρούς ανθρώπους, όπου ήταν και το πρώτο ήρεμο, με διοικητική ασφάλεια και χωρίς πονοκεφάλους από προσφυγές, ΔΕΗ, προέδρους – μαριονέτες που σκοπό είχαν μόνο να εισπράξουν. Με τον Μιχάλη Μπούση στο τιμόνι, τον Γιάννη και τον Γιώργο Σαμαρά δίπλα του, καθώς και τον Ηλία Πουρσανίδη, ο ΟΦΗ για πρώτη φορά μετά από τουλάχιστον είκοσι χρόνια πέρασε το τρίμηνο του καλοκαιριού με ηρεμία, ασφάλεια και τάξη.
Είναι πολύ σημαντικό η έγνοια του ομιλίτη να είναι η μη απόκτηση αμυντικού και όχι η προσφυγή αμυντικού. Ο ΟΦΗ δυναμώνει, μεγαλώνει, ισορροπεί τις δικές του, εσωτερικές βάσεις και ξεκίνησε από το μηδέν μια χρονιά, που με σοβαρότητα και ήθος βάζει τα θεμέλια για κάτι πολύ μεγάλο.
Βέβαια, το μεταγραφικό πλάνο δεν ξεκίνησε ιδανικά, καθώς υπήρξε η ατυχία με το δίπλωμα του Χάιμε Βέρα από την UEFA, με τον Χιλιανό να αναγκάζεται να αποχωρήσει από έναν σύλλογο που αγάπησε και αγαπήθηκε όσο ελάχιστοι. Ο αντικατάστασης του; Ένας άνθρωπος, σχεδόν άγνωστος από τον προπονητικό κόσμο: ο Γιώργος Σίμος.
Ο νεαρός τεχνικός, ανέλαβε για πρώτη φορά στην καριέρα του επαγγελματική ομάδα στα 41 του χρόνια, καθώς μέχρι πριν λίγους μήνες ήταν προπονητής ομάδων ακαδημιών, όπως του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ. Γνώριμος στον Γιάννη Σαμαρά, ο οποίος στο πρόσωπο του Σίμου είδε έναν άνθρωπο που ταιριάζει στην φιλοσοφία του συλλόγου και μπορεί να συνεργαστεί με άψογο τρόπο με ολόκληρο το ποδοσφαιρικό τμήμα, έχοντας μόνο διάθεση για δουλειά και όχι πίεση και γκρίνια πάνω σε αυτή.
Ο ΟΦΗ απέκτησε στη μεταγραφική περίοδο έντεκα συνολικά ποδοσφαιριστές, οι οποίοι είναι: Κοσμάς Τσιλιανίδης (εξτρέμ), Λισάντρο Σεμέδο (εξτρέμ), Θοδωρής Μίγγος (αμ.χαφ), Δημήτρης Μάνος (επιθετικός), Νίκος Μαρινάκης (δ.μπακ), Παναγιώτης Δεληγιαννίδης (α.μπακ), Τζοάο Φιγκειρέδο (επιθετικός), Φελίπε Σόουζα (εξτρέμ), Όσκαρ Γουόλι (τερματοφύλακας), Γιώργος Κουτρουμπής (αμυντικός), Πασχάλης Στάικος (αμ.χαφ).
Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, η ομάδα στηρίχθηκε στην ελληνική αγορά και σε ποδοσφαιριστές που έχουν φορέσει ξανά τη φανέλα με την Κρήτη στην πλάτη. Εξάλλου, ο ΟΦΗ τα επόμενα χρόνια θα στηριχθεί στην ακαδημία του και στα Κρητικόπουλα, θέλοντας να γίνει η ελληνική… Αθλέτικ Μπιλμπάο!
Το μόνο μελανό σημείο, η μη απόκτηση αμυντικού, πέραν του Κουτρουμπή. Η συγκεκριμένη θέση εξελίχθηκε σε… σαπουνόπερα με κακό τέλος, καθώς ο ΟΦΗ δεν καταφέρε να πάρει δύο από τους βασικούς μεταγραφικούς στόχους: τον Ιμάν Σαλίμι από την ιρανική Τράκτορ και τον Κέβιν Λαφράνς από το ΑΠΟΕΛ.
Για να περάσουμε και στο αγωνιστικό κομμάτι, ο ΟΦΗ μέχρι τώρα έχει δώσει δύο εκτός έδρας αναμετρήσεις, σε δύο από τις δυσκολότερες έδρες του πρωταθλήματος: στο Κλεάνθης Βικελίδης κόντρα στον Άρη και στο ΟΑΚΑ κόντρα στον Παναθηναϊκό. Ως τώρα, οι ποδοσφαιριστές και ο Γιώργος Σίμος παίρνουν άριστα.
Στο πρώτο παιχνίδι με τον Άρη, οι Κρητικοί είχαν ένα εκρηκτικό πρώτο ημίχρονο, καταφέρνοντας να πάνε με το προβάδισμα στα αποδυτήρια, έχοντας σπουδαίες ευκαιρίες για ακόμα ένα τέρμα. Στο μεταξύ, η άμυνα ήταν και πάλι το μοναδικό πρόβλημα, καθώς ο Άρης πατούσε πολύ εύκολα περιοχή. Εδώ όμως είναι και το σημαντικότερο. Ο ΟΦΗ απέδειξε ήδη ότι φέτος θα διεκδικήσει στα ίσια τους τρεις βαθμούς σε κάθε γήπεδο. Έχει πλάνο ποδοσφαιρικό, να βγει και να κάνει το δικό του, επιθετικό παιχνίδι. Το τελικό 1-1 ήταν δίκαιο, καθώς στο δεύτερο ημίχρονο ο Άρης ήταν αυτός που επιτέθηκε σε όλο το γήπεδο, με τον ΟΦΗ να του το επιτρέπει.
Παίζοντας σύστημα 4-2-3-1, η μεσοεπιθετική γραμμή της ομάδας είναι… φωτιά. Κάθε παίκτης μπορεί να δώσει ακριβώς αυτό που θέλει ο προπονητής και ξέρει σε ποια ομάδα αγωνίζεται. Είναι μεγάλη η δίψα που υπάρχει στην ομάδα για καλύτερη σεζόν από την περσινή και αποδεικνύεται ήδη.
Το Σάββατο (31/8), στο ΟΑΚΑ κόντρα στον Παναθηναϊκό, σε κανέναν στις τάξεις του ΟΦΗ δεν έκανε εντύπωση η επιθετική νοοτροπία και η ελευθερία στα πόδια των παικτών. Μπήκαν στο γήπεδο με πάθος, όρεξη και αποφασιστικότητα να γίνουν οι κυρίαρχοι. Ο Σίμος παρέταξε την ομάδα χωρίς καμία αλλαγή σε σχέση με το πρώτο ματς και φαίνεται πως οι ποδοσφαιριστές γνωρίζουν ο ένας τον άλλο.
Το κλειδί σε όλο αυτό; Η παρουσία στη μεσαία γραμμή δύο ποδοσφαιριστών που είναι συμπατριώτες, δύο πολύ καλοί φίλοι εκτός γηπέδων και που έχει ο καθένας τη δική του, ξεχωριστή ποιότητα. Ο λόγος για τον Μιγκέλ Μεγιάδο (στη θέση 6) και τον Χουάν Νέιρα (στη θέση 8). Οι δύο Αργεντίνοι είναι το «μυαλό» όλης της ομάδας και δύο βαρόμετρα στο παιχνίδι των Κρητικών.
Επιπλέον, ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι η δουλειά που γίνεται από τα εξτρέμ. Ο Σεμέδο μαζί με τον Τσιλιανίδη, δεν κάνουν μόνο επιθετική δουλειά, αλλά η συνεισφορά τους στα μετόπισθεν είναι αυτή που κάνει τη μεγαλύτερη διαφορά. Τρανό παράδειγμα στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό, όπου οι «πράσινοι», όποτε πήγαιναν να αναπτυχθούν από τα πλάγια, έπεφταν πάνω σε διπλό μαρκάρισμα: αριστερά από τους Κοροβέση και Σεμέδο, δεξιά από τους Μαρινάκη και Τσιλιανίδη.
Εκεί που θέλω να καταλήξω, είναι στο ότι οι άνθρωποι του ΟΦΗ έχουν δουλέψει κάθε σημείο του παιχνιδιού, ξανά και ξανά, ώστε να υπάρχουν οι βοήθειες και οι αλληλοκαλύψεις, που είναι από τα σημαντικότερα πράγματα στο ποδόσφαιρο.
Σε 98 λεπτά στο ΟΑΚΑ, απολαύσαμε το παιχνίδι του ΟΦΗ. Οι παίκτες του δεν σταμάτησαν να τρέχουν λεπτό και με τον Μεγιάδο να… σκουπίζει κάθε πιθανότητα ανάπτυξης του Παναθηναϊκού, βλέπαμε τους ασπρόμαυρους συνεχώς στην περιοχή του Διούδη. Η άμυνα του παίρνει άριστα, παρά τα προβλήματα, όπως ότι στη θέση των στόπερ αγωνίζονται δύο ποδοσφαιριστές που είναι αμυντικό χαφ (Νάστος) και αριστερό μπακ (Γιαννούλης) και μας δείχνουν ότι όταν έχεις χημεία, δεν έχει σημασία η μη γνώση της κάθεθέσης.
Αν κάποιος παρακολουθήσει ξανά την αναμέτρηση, θα καταλάβει για τι πράγμα μιλάμε. Ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε σε κανένα σημείο του αγώνα να ακολουθήσει το παιχνίδι του ΟΦΗ. Και το σημαντικότερο, γιατί δυστυχώς όλοι, λόγω ονόματος, το προσπερνάνε, στην συγκεκριμένη αναμέτρηση κέρδισε ο ΟΦΗ και δεν έχασε ο Παναθηναϊκός. Ο ΟΦΗ ήταν αυτός που είχε την κυριαρχία του αγώνα και απείλησε τις περισσότερες φορές, σε ένα ματς που μπορούσε να ολοκληρωθεί και με πιο μεγάλο σκορ. Εάν οι Κρητικοί ήταν πίσω σε όλο το ματς και «έκλεβαν» τη νίκη από κάποια σπόντα, τότε ναι, θα έχανε ο Παναθηναϊκός και δεν θα κέρδιζε ο ΟΦΗ.
Τέλος, θα κλείσω με αυτό που πολλοί φαίνεται να μην έχουν συνειδητοποιήσει ή δεν θέλουν να συνειδητοποιήσουν, ακόμα. Ο ΟΦΗ επέστρεψε. Δεν έχει ανάγκη κανέναν, έχει τον ιδιοκτήτη του, διαθέτει ανθρώπους σε ολόκληρο το ποδοσφαιρικό τμήμα με εμπειρία και ήθος κι έχει ένα ρόστερ που είναι ικανό να κοιτάξει την εξάδα και όχι την επτάδα.
Βέβαια, είναι νωρίς ακόμα και πολλά μπορούμε να δούμε στη συνέχεια, αλλά μέχρι τώρα, το πρώτο δείγμα γραφής είναι άκρως θετικό. Να σημειωθεί, ότι πέρυσι έπρεπε να φτάσουμε στην 28η αγωνιστική για να πανηγυρίσει ο ΟΦΗ το πρώτο του διπλό και να πάρει ώθηση για την παραμονή του. Φέτος, χρειάστηκαν μόλις δύο αγωνιστικές για το πρώτο διπλό, πάλι κόντρα στον ίδιο αντίπαλο. Το αν θα δώσει και πάλι ώθηση, να έχουμε την υγεία μας να το παρακολουθήσουμε σε λίγες εβδομάδες.
Σχόλια