Από Η 26η Μαΐου 2021 θα μείνει ως σημείο αναφοράς στην εποχή Σαββίδη στον ΠΑΟΚ. Και αυτό διότι καταγράφηκε η μικρότερη χρονική απόσταση ανάμεσα σε τέλος συνεργασίας με προπονητή και στην υποδοχή νέου τεχνικού. Η προηγούμενη φορά που είχε καταγραφεί κάτι τέτοιο ήταν σεζόν στην οποία και πάλι ο ΠΑΟΚ είχε αλλάξει τεχνικό κατά τη διάρκεια της σεζόν. Ήταν όταν, το καλοκαίρι του 2014 είχε ανακοινωθεί η ολοκλήρωση της συνεργασίας με τον Γιώργο Γεωργιάδη και δυο ημέρες μετά ανακοινώθηκε η έναρξη συνεργασίας με τον Άγγελο Αναστασιάδη.
Ο αστικός μύθος θέλει, εκείνη την εποχή, τον τεχνικό διευθυντή της ομάδας, Ζήση Βρύζα, να έχει φέρει στα χέρια του Σαββίδη συμφωνία με τον Φερνάντο Σάντος την οποία ο μεγαλομέτοχος του Δικεφάλου δεν ενεργοποίησε ποτέ. Και επειδή… παίζει πολύ τελευταία το «ο Σαββίδης αποφάσισε με τη λογική (Λουτσέσκου) και όχι με το συναίσθημα (Γκαρσία)», αν ισχύει ο αστικός μύθος, ο Σαββίδης είχε κάνει τότε το ακριβώς αντίθετο.
Για το τυπικό και μόνο, το παράδοξο της σημερινής ημέρας ήταν οτι πρώτα βγήκε στον αέρα η ανακοίνωση Σαββίδη που ανέφερε της μεταφορά της σκυτάλης από τον Γκαρσία στον Λουτσέσκου, και μετά ήρθαν οι ανακοινώσεις. Λεπτομέρεια, θα πεις, αλλά τη σημειώνω με αφορμή τη «μελέτη» της δήλωσης που υπέγραψε ο Σαββίδης.
Και λέω «μελέτη» διότι η ανακοίνωση αξίζει να διαβαστεί δεύτερη και τρίτη φορά, να περάσει από όλα τα φίλτρα, για να δούμε τι μένει. Το πρώτο; Αυτό που το ξέρουμε, αλλά πλέον το βλέπουμε ξανά. Ο Σαββίδης απαιτεί. Πάντα απαιτεί. Και πάντα θα απαιτεί. Βάζει συνεχώς στόχους. Και τι λέει; Αυτό που περιμέναμε όλοι. Τονίζει πως από τον Λουτσέσκου «περιμένουμε νέες νίκες και τρόπαια».
Και η πρώτη κουβέντα, που έχει ήδη ειπωθεί, ξέρετε ποια είναι, σωστά; «Ο Γκαρσία έβγαλε τον ΠΑΟΚ δεύτερο και πήρε κύπελλο, άρα οτιδήποτε λιγότερο κάνει ο επόμενος, είναι αποτυχία». Μα, ο πήχης του Λουτσέσκου είναι ήδη ψηλά. Είναι έναν προπονητής που είχε 2 ήττες στους 58 αγώνες πρωταθλήματος που έδωσε με τον ΠΑΟΚ.
Η ατάκα που ξεχωρίζει όμως είναι αυτή που αφορά αυτό που δεν κατάφερε να κάνει ο Λουτσέσκου.
«Ο στόχος του ΠΑΟΚ είναι να γίνει κομμάτι της ευρωπαϊκής ελίτ και να ριζώσει γερά σ’ αυτό το περίπλοκο περιβάλλον». Ο Σαββίδης δεν ζητά απλά το πρωτάθλημα από τον Λουτσέσκου. Του ζητάει το «σεντόνι». Και το κάνει… ξεκάθαρα. «Νέτα – σκέτα».
Κακά τα ψέμματα, ο ΠΑΟΚ μετράει 4 κύπελλα τα τελευταία 5 χρόνια, και έχει τρεις πρωταθληματικές χρονιές (2018, 2019, 2020), αλλά σε αυτά τα χρόνια, τον στοιχειώνουν η Έσντερσουντ, η Βίντι, η Σλόβαν Μπρατισλάβας και η Ομόνοια. Βγάζω απ’ έξω Μπενφίκα και Κράσνονταρ. Εκείνοι είναι οι χαμένοι «τελικοί».
Όταν μιλάς για «Ευρωπαϊκή ελίτ», οι όμιλοι του Γιουρόπα ή του Κόνφερενς δεν μπαίνουν στην συζήτηση. Δεν θεωρούνται επιτυχία.
Και κάτι ακόμα. Ο Ιβάν Σαββίδης, το καλοκαίρι του 2019 έδωσε 2.000.000 για να αγοράσει τον Αμπέλ Φερέιρα και ένα πολύ σεβαστό ποσό ως ετήσιες απολαβές του Πορτογάλου.
Δυο χρόνια, μετά δίνει «το μεγαλύτερο συμβόλαιο που έχει πάρει προπονητής μετά την πανδημία και τον εξορθολογισμό» και η λογική με βάση αυτή την κίνηση, λέει πως η… κάνουλα που άνοιξε για προπονητή, δεν θα κλείσει… Και μέσα σε όλα, η κουβέντα για τεχνικό διευθυντή έχει φύγει από το προσκήνιο. Δεν υπάρχει καν! Εξαφανίστηκε ως δια μαγείας. Να ερμηνευτεί αυτό ως απόφαση εμπιστοσύνης στον προπονητή σε ένα μοντέλο προπονητή όπως στην Αγγλία, που είναι υπεύθυνος 100% ο προπονητής και απλά υπάρχει κάποιος εκτελεστικός διευθυντής; Γιατί, να βρεθεί τεχνικός διευθυντής που θα του πεις «αυτός είναι ο προπονητής και τον έχουμε «βασιλιά» και να έρθει χωρίς να «στήσει» εκείνος την ομάδα, δύσκολο να βρεθεί.
Σχόλια