Specials

Όσκαρ Ταμπάρες: Ο μαέστρος μιας Λατινοαμερικάνικης ορχήστρας

0

«Πρέπει πάντα να σκληραίνεις τον εαυτό σου, χωρίς να χάνεις την τρυφερότητά σου», αυτό το μότο που χαρακτηρίζει απόλυτα τον Ταμπάρες είναι και το πρώτο πράγμα που βλέπεις κανείς μόλις μπει στο γραφείο τού σπιτιού του στο Μοντεβίδεο. Κομμουνιστής από… κούνια και μεγάλος λάτρης του Τσε Γκεβάρα. Τόσο παθιασμένος που ονόμασε την κόρη του Τάνια, από την τελευταία σύντροφο του ιστορικού επαναστάτη.

Βρήκε ταύτιση στα γραπτά του φίλου και συμπατριώτη του, Εντουάρντο Γκαλεάνο. Ως προπονητής διάβαζε μια συγκεκριμένη παράγραφο σε κάθε παίκτη του: «Δεν είμαι παρά ένας ζητιάνος που περιφέρεται ανά τον κόσμο, παρακαλώντας για λίγο καλό ποδόσφαιρο στα γήπεδα. Ένα καλό παιχνίδι, για το Θεό. Και όταν η ευχή πραγματοποιείται, πανευτυχής για το θαύμα, λίγο με νοιάζει ποια ομάδα ή ποια χώρα παίζει».

Όσκαρ Ταμπάρες

Αυτές οι λέξεις είναι και εκείνες που οδήγησαν τον Ταμπάρες σε όλη του την καριέρα. Αγάπησε το ποδόσφαιρο και το αποζητούσε κάθε στιγμή, σαν αδύναμος και εθισμένος. Περισσότερο όμως, από το «βασιλιά των σπορ», αγάπησε τη χώρα του.

Μία μικρή χώρα με μόλις 3.5 εκατομμύρια κατοίκους, την οποία χαρακτηρίζουν ως «η Ελβετία της Νότιας Αμερικής». Αυτό γιατί διαφέρει από τις υπόλοιπες, διαθέτει υψηλά επίπεδα αλφαβητισμού και ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά διαφθοράς. Παρά τον μικρό της πληθυσμό, η Ουρουγουάη είναι ένα έθνος που έχει προσφέρει όσο λίγες στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.

Είναι η κάτοχος του πρώτου Παγκοσμίου Κυπέλλου κι αυτή που δημιούργησε το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό κάζο στην ιστορία του αθλήματος, το «Μαρακανάσο». Μας έχει χαρίσει χαρισματικούς σκόρερ, όπως ο Σουάρες, ο Καβάνι και ο Φορλάν. Αλλά και άλλους μου εισήγαγαν στην ποδοσφαιρική διάλεκτο το… Λατινοαμερικάνικο τάκλιν. Αρεβάλο Ρίος, Ντιέγο Γοδίν και Ντιέγο Λουγάνο.

Παράτησε τις μπάλες κι έπιασε τα βιβλία… για λίγο

Ο Όσκαρ Ταμπάρες είχε πάντα τη λογοτεχνία μέσα του. Ίσως η παρέα με τον Γκαλεάνο να έπαιξε κάποιο ρόλο. Το θέμα είναι όμως, πως μόλις αποσύρθηκε από την ενεργό δράση σε ηλικία 32 ετών αποφάσισε να γίνει δάσκαλος.

Ο Ταμπάρες ως δάσκαλος…

Αυτή η… τρέλα ήταν αρκετή για να του κολλήσουν το προσωνύμιο «δάσκαλος» στην πρώτη ομάδα που προπόνησε μετά τις… σχολικές του περιπέτειες. Αυτό το λίγο διάστημα που πέρασε στις τάξεις τον βόηθησε να δει το ποδόσφαιρο πιο καθαρά. Τον βόηθησε να κατανοήσει το άθλημα καλύτερα. Να το δει από μία άλλη οπτική, κάτι που δεν το είχε κάνει ποτέ ως τότε.

Διαβάστε τη συνέχεια στο Inthezone

Repress Team
Το Repress.gr είναι μία προσπάθεια στα ΜΜΕ να καλυφθεί το κενό που υπάρχει σε θέματα ποδοσφαιρικής ανάλυσης αλλά και νοοτροπίας. Την ομάδα του Repress.gr στελεχώνουν επαγγελματίες προπονητές, αναλυτές και άλλοι ειδικοί του ποδοσφαίρου καθώς επίσης και αθλητικοί δημοσιογράφοι που ασχολούνται αποκλειστικά με θέματα ποδοσφαίρου.

Σχόλια

Leave a reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Παρόμοια

Περισσότερα Specials