Από Καθώς ο χρόνος του στου Ρέντη κυλά, ο Μίτσελ κερδίζει κάθε φορά και ένα βήμα παραπάνω. Ο Ολυμπιακός μοιάζει σε κάθε επόμενο παιχνίδι λίγο περισσότερο «ομάδα» σε σχέση με το προηγούμενο. Στο Αζερμπαϊτζάν, κόντρα στην Καραμπάχ, για την 4η αγωνιστική του Europa League, οι «ερυθρόλευκοι» είχαν αμυντικό προσανατολισμό και τον υπηρέτησαν με ιδιαίτερη μαχητικότητα και συγκέντρωση.
Η «παγίδα» με την τοποθέτηση των full backs χαμηλά
Ωστόσο, μπορεί να υπάρχει πλάνο, μπορεί το πλάνο να εκτελείται σωστά και συντονισμένα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και αποδοτικό: το Καραμπάχ – Ολυμπιακός πρέπει να χωριστεί τακτικά σε δύο μέρη. Στο πρώτο, από τη σέντρα ως το 23ο λεπτό, οι Πειραιώτες αμύνθηκαν σε σχηματισμό 5-3-2, με τους μεσοεπιθετικούς να προσανατολίζονται στο να κλείσουν τους διαδρόμους από τον άξονα και την αμυντική πεντάδα πολύ χαμηλά, σχεδόν σε ευθεία, να περιμένει «ασφαλίζοντας» την περιοχή του Πασχαλάκη.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, όμως, η Καραμπάχ να προωθείται με μεγάλη ευκαιρία στις πτέρυγες και να φτάνει ανενόχλητη έξω από την περιοχή του Ολυμπιακού, πριν συναντήσει την πρώτη πίεση. Παρότι η αμυντική πεντάδα έμοιαζε ικανοποιητικό μπλοκ και οι Αζέροι δεν βρήκαν καλή τελική, οι «ερυθρόλευκοι» δέχονταν μεγάλη – και κυρίως συνεχόμενη – πίεση (κατοχή μπάλας 63-37%), και έμοιαζε θέμα χρόνου να μην αντέξουν.
Το 4-4-2 άλλαξε την γεωμετρία υπέρ του Ολυμπιακού
Στο 23ο λεπτό, ο Μίτσελ διόρθωσε τα πράγματα: τοποθετώντας τον Μπιέλ δίπλα στον Χουάνγκ και τραβώντας τον Καμαρά στα αριστερά, μετασχημάτισε την ομάδα του σε 4-4-2 και αυτομάτως η πρώτη γραμμή άμυνας μπορούσε και να γίνεται ψηλότερα και να καλύπτει μεγαλύτερο πλάτος του γηπέδου, αποτρέποντας τους παίκτες της Καραμπάχ να προωθούνται με ευκολία. Με Βρουσάι – Καμαρά στις πτέρυγες, Μπιελ – Χουάνγκ μπροστά και Μπουχαλάκη – Κούντα στον άξονα (4-2-3-1 σε φάση επίθεσης με τον Μπιέλ «10»), ο Ολυμπιακός όχι απλώς κράτησε τους γηπεδούχους μακριά από την περιοχή του, αλλά άλλαξε εντελώς την εικόνα του αγώνα, υποχρεώνοντας τους να οπισθοχωρήσουν εφόσον δεν έβρισκαν πια τα ίδια μέτρα στην επίθεση, παίρνοντας κατοχή μπάλας και κλέβοντας κατοχές ψηλά.
Οι αλλαγές στο 60′ σαν συνειδητοποίηση
Στη μία ώρα αγώνα, ο Μίτσελ πέρασε στο παιχνίδι τον Μαρσέλο αντί του Χουάνγκ (φορ πήγε πλέον ο Καμαρά), βάζοντας τον Βραζιλιάνο ακριβώς δίπλα στον Ρέαμπτσιουκ για βοήθεις στην αριστερή πτέρυγα. Επίσης, ο φρέσκος Βαλμπουενά πήρε τη θέση του Μπιέλ στο «10». Η τακτική οπισθοχώρηση της αριστερής πτέρυγας, βέβαια, είχε ως αποτέλεσμα (εν γνώσει του Μίτσελ όπως φαίνεται) την ευκολία της Καραμπάχ να κερδίσει και πάλι μέτρα και, κατ’ επέκταση, την εκ νέου οπισθοχώρηση – ελαφριά στην αρχή, συνολικά όσο περνούσε ο χρόνος – του Ολυμπιακού. Και πάλι, όμως, η πολυπληθής άμυνας των Πειραιωτών δεν έδινε δικαιώματα στους Αζέρους να φτάσουν με αξιώσεις στην περιοχή του Πασχαλάκη και το παιχνίδι έληξε – μάλλον δίκαια – ισόπαλο στο 0-0.
Δείτε την ανάλυση του Repress
35zb1a
n3rvt0