Από Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έκλεψε τη μπάλα από τον Ορίγκι που έπεσε στο έδαφος ζητώντας φάουλ, εκδήλωσε αντεπίθεση και τελικά σκόραρε για το 1-0 κόντρα στη Λίβερπουλ με δράστη τον Ράσφορντ, μετά την ωραία σέντρα του Τζέιμς. Με γυμνό μάτι οι περισσότεροι είδαμε πεντακάθαρη ανατροπή του Ορίγκι, τι ακολούθησε όμως στη διαδικασία ελέγχου της φάσης και οδήγησε τους διαιτητές να μετρήσουν το γκολ;
Ουσιώδες πρώτο βήμα στον έλεγχο κάθε φάσης από τον VAR, αποτελεί η αρχική απόφαση του διαιτητή. Εν προκειμένω, ο Μάρτιν Άτκινσον δεν καταλόγισε φάουλ υπέρ του Ορίγκι και η φάση εξελίχθηκε απρόσκοπτα ως το γκολ του Ράσφορντ.
Σε δεύτερο βαθμό, τώρα, έρχεται ο VAR και ο δικός του πια ρόλος, που οφείλει να καλέσει τον διαιτητή για αναθεώρηση της φάσης (review) μόνο σε περίπτωση που διαφωνεί με την αρχική του απόφαση, διακρίνοντας «ξεκάθαρο και προφανές λάθος» σε αυτήν.
Όσο κι αν «άναψαν», λοιπόν, οι συζητήσεις σχετικά με το αν υπήρχε φάουλ ή όχι, τα replay της φάσης έρχονται να… δικαιώσουν σε μεγάλο βαθμό τον Άτκινσον, αφού σε καμία περίπτωση η αμελητέα επαφή δεν συνομολογεί «ξεκάθαρο και προφανές λάθος» του να μην τη θεωρήσει παράβαση-φάουλ. Εν αμφιβολία υπέρ της απόφασης του διαιτητή, δηλαδή ή, με άλλα λόγια, υπέρ της μη κλήσης του στο «κουτί». Αν δεν μπορεί ο VAR να διαπιστώσει «ξεκάθαρο και προφανές λάθος» παρακολουθώντας τη φάση ήρεμος από το VOR (δωμάτιο VAR), δε θα μπορέσει ούτε ο διαιτητής που ήδη έχει λάβει μια απόφαση και θα πάει για αναθεώρηση ιδρωμένος και με ανεβασμένους σφυγμούς.
Το VAR, εξάλλου, δεν ήρθε στις ζωές μας για να μετατρέψει το ποδόσφαιρο σε μπάσκετ, αλλά για να περισώσει τα «ξεκάθαρα και προφανή λάθη» των διαιτητών.
Δείτε ξανά τη φάση:
Σχόλια