Από Ο Γιόχαν Κρόιφ είχε έναν πολύ ξεχωριστό τρόπο αντίληψης του ποδοσφαίρου. Άλλωστε, αυτό που τον χαρακτήριζε ως έναν από τους σπουδαιότερους παίκτες όλων των εποχών, ήταν το ότι χρησιμοποιούσε αρκετά το μυαλό του μέσα στο παιχνίδι…
Ο τρόπος με τον οποίο ο Ολλανδός εκφραζόταν σχετικά με το ποδόσφαιρο, μπορεί να βοηθήσει κάθε απλό φίλαθλο ώστε να κατανοήσει καλύτερα τα “μυστικά” της μπάλας. Πολλές φορές οι ατάκες του γύρω από την “στρογγυλή θεά”, ήταν τέτοιες που προσέφεραν μία πιο ορθολογική οπτική των πραγμάτων.
Συγκεντρώσαμε 25 χαρακτηριστικές του Γιόχαν Κρόιφ για το ποδόσφαιρο. Μάλιστα, το αξιοσημείωτο είναι ότι στο σύνολό τους έχουν ειπωθεί σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του, κάποιες από την εποχή που ήταν παίκτης, άλλες τις είπε ως προπονητής, ενώ ορισμένες τις ανέφερε στην περίοδο που ήταν αναλυτής-σχολιαστής, εκτός γηπέδων.
Τεχνική δεν είναι να κάνεις ζογκλερικά με την μπάλα 1.000 φορές. Ο καθένας μπορεί να το κάνει αυτό με προπόνηση και τότε μπορείς να δουλέψεις σε τσίρκο. Τεχνική είναι να πασάρεις την μπάλα με μία επαφή, με την σωστή ταχύτητα, στο κατάλληλο πόδι του συμπαίκτη σου.
Οι άνθρωποι νομίζουν ότι είναι σπουδαίος ένας παίκτης που κάνει ζογκλερικά με την μπάλα στον αέρα κατά τη διάρκεια ενός αγώνα, μετά από τον οποίο τέσσερις αντίπαλοι αμυντικοί παίρνουν το χρόνο για να τρέξουν στην άμυνα. Εγώ λέω ότι αυτός πρέπει να πάει σε τσίρκο.
Επέλεξε τον καλύτερο παίκτη σε κάθε θέση και θα καταλήξεις όχι με μία δυνατή ενδεκάδα, αλλά με έντεκα δυνατές μονάδες.
Στις ομάδες μου, ο τερματοφύλακας είναι ο πρώτος επιτιθέμενος και ο επιθετικός ο πρώτος αμυνόμενος.
Γιατί να μη μπορείς να νικήσεις μία πιο πλούσια ομάδα; Δεν έχω δει ποτέ μία τσάντα με λεφτά να βάζει γκολ.
Πάντα πετούσα την μπάλα, επειδή μετά, αν την έπαιρνα ξανά, ήμουν ο μόνος αμαρκάριστος παίκτης.
Είμαι πρώην ποδοσφαιριστής, πρώην τεχνικός διευθυντής, πρώην προπονητής, πρώην μάνατζερ, πρώην επίτιμος πρόεδρος. Μια ωραία λίστα που δείχνει για ακόμη μια φορά ότι όλα κάποτε τελειώνουν.
Οι παίκτες που δεν είναι αληθινοί ηγέτες αλλά προσπαθούν να γίνουν, πάντα κατακρίνουν έντονα άλλους παίκτες μετά από ένα λάθος τους. Οι αληθινοί ηγέτες μέσα στον αγωνιστικό χώρο ήδη υποθέτουν ότι οι άλλοι θα κάνουν λάθη.
Τι είναι η ταχύτητα; Ο αθλητικός Τύπος συχνά συγχέει την ταχύτητα με την διορατικότητα. Δείτε, αν αρχίσω να τρέχω λίγο νωρίτερα από κάποιον άλλο, φαίνομαι πιο γρήγορος.
Υπάρχει μόνο μια στιγμή στην οποία μπορείς να φτάσεις έγκαιρα. Αν δεν είσαι εκεί, είσαι είτε πολύ νωρίς είτε πολύ αργά.
Πριν κάνω ένα λάθος, δεν κάνω αυτό το λάθος.
Όταν παίζεις ένα ματς, είναι στατιστικά αποδεδειγμένο ότι οι παίκτες έχουν πραγματικά την μπάλα τρία λεπτά κατά μέσο όρο… Έτσι, το πιο σημαντικό πράγμα είναι το τι κάνεις στα 87 λεπτά που δεν έχεις την μπάλα. Αυτό καθορίζει εάν είσαι καλός παίκτης ή όχι.
Αφότου έχεις κερδίσει κάτι, δεν είσαι πια 100%, αλλά 90%. Είναι σαν μια φιάλη ανθρακούχου νερού από την οποία αφαιρείται για λίγο το καπάκι. Στη συνέχεια υπάρχει λιγότερο φυσικό αέριο μέσα.
Υπάρχει μόνο μία μπάλα, οπότε πρέπει να την έχεις.
Δεν είμαι θρήσκος. Στην Ισπανία και οι 22 παίκτες κάνουν τον σταυρό τους πριν μπουν στον αγωνιστικό χώρο. Εάν αυτό πιάνει, όλοι αγώνες πρέπει να λήγουν ισόπαλοι.
Πρέπει να σιγουρευόμαστε ότι οι χειρότεροι παίκτες τους θα παίρνουν την μπάλα περισσότερο. Έτσι, θα την παίρνεται πίσω σε χρόνο μηδέν.
Αν έχεις την μπάλα, πρέπει να κάνεις το γήπεδο όσο μεγαλύτερο γίνεται και αν δεν την έχεις να το κάνεις όσο μικρότερο γίνεται.
Κάθε επαγγελματίας παίκτης γκολφ έχει έναν ξεχωριστό προπονητής για τις κινήσεις του, για τις προσεγγίσεις του, για την τοποθέτηση. Στο ποδόσφαιρο έχουμε έναν προπονητή για 15 παίκτες. Αυτό είναι παράλογο.
Η επιβίωση στον πρώτο γύρο δεν είναι ποτέ ο στόχος μου. Στην ιδανική περίπτωση, θα ήμουν σε έναν όμιλο με Βραζιλία, Αργεντινή και Γερμανία. Τότε, θα είχα χάσει δύο αντιπάλους μετά τον πρώτο γύρο. Αυτός είναι ο τρόπος που σκέφτομαι. Ιδεαλιστικός.
Οι παίκτες σήμερα μπορούν να σουτάρουν μόνο με το κουντεπιέ τους. Εγώ μπορούσα να σουτάρω με το εσωτερικό του ποδιού, με το εξωτερικό και με το κουντεπιέ και με τα δύο πόδια. Με άλλα λόγια, ήμουν έξι φορές καλύτερος από τους σημερινούς παίκτες.
Η ποιότητα χωρίς αποτελέσματα είναι ανούσια. Τα αποτελέσματα χωρίς ποιότητα είναι βαρετά.
Υπάρχουν πολλοί λίγοι παίκτες που ξέρουν τι πρέπει να κάνουν όταν δεν μαρκάρονται. Έτσι, πολλές φορές λες σε έναν παίκτη: Αυτός ο επιθετικός είναι πολύ καλός, αλλά μην τον μαρκάρεις.
Το βρίσκω πολύ άσχημο όταν τα ταλέντα απορρίπτονται με βάση τα στατιστικά στοιχεία των υπολογιστών. Βάσει των κριτηρίων στον Άγιαξ τώρα θα είχα απορριφθεί. Όταν ήμουν 15, δεν μπορούσα να κλωτσήσω μια μπάλα 15 μέτρα με το αριστερό μου και ίσως 20 με το δεξί μου. Η ποιότητά μου σε τεχνική και διορατικότητα, δεν ανιχνεύονται από έναν υπολογιστή.
Το να παίζεις ποδόσφαιρο είναι πολύ απλό. Αλλά το να παίζεις απλό ποδόσφαιρο είναι το δυσκολότερο πράγμα που υπάρχει.
Αν ήθελα να το καταλάβεις, θα το εξηγούσα καλύτερα…
Διαβάζοντας όλα τα παραπάνω λεγόμενα του Γιόχαν Κρόιφ, γίνεται εύκολα αντιληπτό πως ανέλυε σε βάθος κάθε λεπτομέρεια γύρω από το ποδόσφαιρο, ώστε να απλοποιεί όσα φάνταζαν περίπλοκα, πάντα με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο. Ο “αρτίστας” που έφυγε από τη ζωή στις 24 Μαρτίου του 2016 σε ηλικία 68 ετών, ήταν οξυδερκής, αντισυμβατικός και ως επί το πλείστον διορατικός, στοιχεία που τον έκαναν να ξεχωρίσει στην εποχή του, ως ένας εκ των σπουδαιότερων. Ήταν ισχυρογνώμων με περίσσια αυτοπεποίθηση και κατάφερε να προσδώσει εξέλιξη και “μαγεία” στο ποδόσφαιρο…
Σχόλια